Matris Sistemlerin Tarihi

  2.sınıf kavitelerin temas bölgesi, interproksimal boşluklar, embrasuarlar, oklüzal yüzey ve aykırı krestin karmaşık anatomisinin yine yapılandırılmasını gerçekleştirmek çeşitli aksesuarlar olmadan olanaksızdır. Diş oyuğunun restorasyonunda kullanılan matrix sistem, dolgu malzemesi için bir hudut oluşturur ve dişin anatomik kontürünün ötesine uzanan aşırı tabakalaşmayı önler. Matrisler yardımıyla, takriben diş duvarı restore edilir ve interdental bir temas noktası (bölge) oluşturulur başka bir deyişle dişin doğru anatomik şekli tekrar oluşturulur. Dolgu malzemesinin yoğunlaşması için koşullar sağlanır. Dentogingival papilla'nın materyalin basıncına karşı savunma altına alınır.

 Matris Sistemlerin Tarihi

  Çürüğün rehabilitasyonunda kullanılan matrisler asırlar öncesine dayanan bir tarihe sahiptir. Amalgam ve çimento dolgularının ortaya çıkışından beri kullanılmaktadırlar. XIX. asrın nihayetinde diş hekimleri amalgam dolguların yüzey şeklini oluşturmak için çeşitli ayraç, matris, matris tutucu ve ayırıcılar kullanmışlardır. Matrisler bir parça çelikten veyahut mika'dan üretilmekteydi. Bu dönemde Evans, Howa, Meister, Jwory isimli ayraçlar ve aynı vakitte Miller, Herbst, Woodward, Pinney, Creager gibi matrisler ortaya çıkmıştır.

  Jack tarafından tekliflen matrisler pürüzsüz çelik dairelerin ilk gelişimi idi. İçlerinde yapılmış oluklar, restore edilmek için ihtiyaç duyulan diş formlarına karşılık gelmekteydi. Miller tarafından tekliflen matrisler, iki bitişik dişin eş vakitli olarak dolguyla kapatılmasının gerekli olduğu vaziyetlerde kullanıldı. Ehemmiyetli ölçüde hasar gören dişlerde bant matrisleri kullanıldı. Sert dokuların geniş eksizyonu yapılacaksa, dişin ilk önce ince bir metal şerit ile çevrelenir, matrisin uçları düz forsepsle sıkıştırılır, daha sonra kontürlü bir diş halkası oluşana kadar kalay lehimlenirdi (Herbst halka matrisi). Hazırlama işleminden sonra matris dişin üzerine yerleştirilirdi. Levett matrisleri de aynı emele hizmet etmiştir.

 Çağdaş Matris Sistemler

  1986'da kesitsel matris sistemlerinin tanıtılmasından bu yana karma rezin restorasyonların daha iyi bir proksimal form ve temasla oluşturulması daha kolay hale gelmiştir. 2007'den sonra meselelere yönelik uzun bir yol kat edip gelişen sistemler özgün kesitsel ürünlere varmıştır. Bantlar şimdi konveks proksimal formun ve ideal temas alanlarının geliştirilmesine yardımcı olmak için daha kontürlüdürler. Ayrı olarak bantların ayırt edilebilmesi için kaplanmakta ve renklendirilmektedirler. Kaplama bu arada karma yerleştirildikten sonra bantların çıkarılmasını, dişeti papillası veya kompozitlerine zarar verme ihtimalini düşürerek kolaylaştırır. Bir sistem, bantlarına ve kamalarına sekme ve delikler yerleştirerek yerlerine yerleştirilmelerini ve çıkarılmalarını kolaylaştırdı.

  Çağdaş sistemdeki halkalar proksimal konturları şekillendirmeyi kolaylaştırmaktadır ve daha balanslıdırlar. Halkalar ve kamalar ise birbirlerini bitirici nitelikte tasarlanmıştır. Çağdaş takozlar yumuşak dokuyu savunmak ve kesit bantlarını kontürlemek için tasarlanmıştır. Halkalar artık stoklanabilmekte, böylelikle bir kerede bir çeyreğe ansızın fazla halka yerleştirilebilmektedir. Matris sistemlerinde görülen kimi eksiklikler için hala geliştirilmeler devam etmekte. Bir hayli üretici, derin restorasyonlarda veya iyileştirme ışığı yerleştirmenin zor olduğu yerlerde daha iyi kompozit rehabilitasyona imkan tanımak için açık şeritli net bantlar ve halkalar tasarlamaktadır.